Kempelan Fikmin Petingan Bagian 3

HOYONG MAMAH

Kénging Harménn Syah

Langit lénglang kapentang katiga panjang. Manéhna. Anteng sidéngdang. "Hatur nuhun, Mah!" sura-seuri. Celengok. Sup, amplop disakuan. "Jang! Mihapé imah!" nyeuleungkeung. Jempling. "Jéh, dasar torék!" Koréjat. "Sujang?" ngagorowok. Dirigdig, ka kamerna. "Kamendi, nya?" Sup, ka dapur. Suwung. "Sok tara bébéja ari rék ulin téh!" kutuk-gendeng. Bray. Panto dapur dibuka. Rét ka kénca. Bréh. Anakna keur ngeteyep. Ngarongkong aseupan butut nu nyangsang dina bilik. Serenteng. "Karék gé keur diajar ngendog, siah! Paingan béak!" jol, ngagawawak. Ujang. Ngadérégdég. "Henteu, Pa...," urap-ap-eureup-eup. "Sidik kari hiji! Tuh, deléh!" tipopolotot. Tutunjuk. Ujang bati ngabetem. Luk, tungkul. Teu antaparah. Gampleng! Ditampiling. Cer, getih ngaley tina liang irungna. Kolébat. Hiji gelemeng beungeut beuki ngahudang amarahna. Jekuk! Ditajong nepi ka nolojong. Jedak! Ujang neunggar tihang. Ngajurahroh bari ngahinghing. "Gandéng, Dastam!" Cul, léos. Muru imut nu nyérangkeun di peuntaseun runggunuk rungkun. Ujang. Beuki sumegruk. Teu kendatna sumambat: "Mamaaah..., énggal uiiih...!" elah-elih. Pataréma jeung séahna angin. Gumuruh. Ngagelebug muru sagara kikisik.

TUTUGAN IJI

Kénging Dadah Hidayat

Oplét usah-oséh. Bandung-Garut lir jalan ka Leuweung Ganggong Sima Gonggong. Garong tingdarangong, rampog tingtaragog, bégal tingbedega.

Di hiji tutugan. Jlung-jleng ti gawir pasir, lima jelema nyegat oplét bari ngamang-ngamang bedog hérang, seukeut kacida. Papakéanana sarwa hideung.
"Eureun, siah!" ceuk nu pangpikasieuneunana. Oplét ngerém. Panumpang tingkeleper. Malah aya nu ngompolan manéh sagala. Kabéh geus apal ka nu nyegat.

Salah sahiji panumpangna, Jang Iji, antaré menerkeun peci. Tuluy nyoléndangkeun sarung kana beuheungna. Taya riuk-riuk sieun. Jrut turun. Teureuh Mama Marhamah, babaran pasantrén, nyarita,
"Kang, singhawatos ka jalmi alit."
Jang Iji ditingker. Sebrut lima rampog. Gilek. Bedog ditakis sarung. Belentrang! Tingburinyay, pépétélan seuneu mancawura. Ragot. Hiji-hiji rampog kojor. Bareulah sirahna. Disabet sarung.

Tutugan Iji kari tulisan. Teu hirup deui kawas garong rampog. Sarung Iji, bedil pulisi, laas ajianana. Di unggal tempat getih rahayat ulaweran.

ZOMBIE DI CIAWI

Kénging Harménn Syah

Malem minggu. Langitna renung sulintang. Tinggurilap kasorot gebur katresna. Cép Harmén. Anteng ngahénén: "Ayang, emam heula, yu!" humaréwos. Néng Ayu. Ngagelenyu. Neueulkeun pinareup nu tetep sieup, najan diseuseup deudeuh nu maceuh. "Aa..!" ngarenghik ogo. Harmén. Surti. Ngolomoh kebek kasono: "Hmmmuah!" Teu lila. Gesat-gesut. Léos. Pagégéyé. Pakaléng-kaléng. Muru motorna di parkiran panginepan. Céklak. Geuleuyeung. Néng Ayu nangkeup geugeut. Ngabelesat. Ditutur kebul birahi ngabura tiisna peuting. Pas lebah réstoran. Motor halon. Bréh, tulisan dina gapura. Tingkaretip: 'Carita Kuring'. Reg. Motor diparkirkeun. Tuluy arasup. Diantara nu keur balakécrakan: "Calikna palih ditu, yu!" Harmén nunjuk ka juru, nu dipasieup sorot lampu nu ngatumbiri. Gék dariuk. Rentang-rentang. Pramusaji. Rancunit matak kataji. Umat-imut. Rengkuh. Song. Ngasongkeun ménu: "Pami nu ieu ménu utama, Pa. Botok Orok, Tumis Janin, Pais Plasenta sareng..!" teu kebat. Ujug-ujug. Reup. lampu dumadak pareum. Rungah-ringeuh. Selengseng. Melenghir. Hanyir getih. Puriding. Duanana silihtangkeup. Ngayekyek. Sabot patinggaloarna orok, awor jeung nu saleuseurian sapangeusi réstoran. Handaruan.

AY MIS YUH

Kénging Roy Asmarandana

Anteng dina jok, nyawang harepan jero lamunan. Tiririk, hapé méré tangara. Kusiwel...
"Gud moning, Ndra!" Halimpu sora ti peuntas.
"Wilujeng énjing, Neng!" Cekéng.
"Héy... Nama gué Melati Putri, bukan Neneng."
"Oh... Muhun hilap, Neng... Eh Put!"
"Kemana aja lu, ga liat kuliah?"
"Duh.. Rada répot. Nuju ngempelkeun kanggo UTS."
"Eh.. Bantuin gué bikin laporan, hasil kunjungan industri kemarin. Entar lu traktir baso di kantin. Hihi...!"
"Insya Alloh. Teu janji, nya!"
"Eh... Ada yang kangen ama lu."
Jep, teu diwalon.
"Eu..."
"Ay mis yuh.. Muah..." Mungkas guneman. Ser... Nud aya nu notog kana haté.

"Mas... Narik moal?" Awéwé tengah tuwuh ngagareuwahkeun.
Jrut kuring turun. Gék, Si Ibu diuk di hareup.
Geuleuyeung béca maju, ngajajap pangharepan.