Hulu Iblis Nyi Sukesih Bagian 6

 #Hulu Iblis Nyi Sukẻsih

Bagian ka 6

Karangan Ki Dagar

 

“Bangsaat aing can rumaha ẻlẻh siah, rasakeun yeuh hiaaat!” Mang Ẻwok ganjang nguniang hudang tuluy nyebrut deui narajang ka si Odoy. Peureup Mang Ẻwong ngadius bangbaraan lempeng ngarah dada nu jadi lawanna.

 

Tapi si Odoy ukur nyẻrẻngẻh. Dina gerakan anu kilat manẻhna ngajorẻlat ka luhureun mang Ẻwok bari metakeun jurus lalay nyamber buah. Suku katuhuna ngaheumbat rẻk ngajejek kana punduk mang Ẻwok anu keur nyuruntul sahandapeun dirina.

 

Tapi Mang Ẻwok gẻ lain jalma lẻlẻwodẻh manẻhna geus loba pangalaman dina hal patelak. Ngarasa pundukna di ancam angin panarajang musuh sakilat mang Ẻwok malikeun awakna katukang bari nẻwak suku katuhuna Si Odoy.

 

Guriwel pigeulang suku si Odoy karawẻl ku Mang Ẻwok terus sakaligus di centok ka handap. Atuh puguh wẻ badan Si Odoy leungiteun kasaimbangan sabab keur ngalayang di saluhureun mang Ẻwok. Kolẻab gedebut awak si Odoy tibanting kana lemah.

 

“Hahahahaha tah di bayar kontan deuleu hiji – hiji, yeuh tarima bungana! Hiaaaat!” mang Ẻwok ngirimkeun panajongna ngarah kana beuteung Si Odoy anu keur muringis nahan kanyeri. Si Odoy ngarampa batu tuluy dicekel sakuatna. Pas suku Mang Ẻwok nyampeuk di papag batu ku si Odoy.

 

Hiuk jetruk Batu diadu teuas jeung mumuncangan mang Ẻwok “Huaduuuh!” Mang Ẻwok ngagero bakat teu kuat nahan kanyeri. Mang Ẻwok mundur bari ẻngkẻ - ẻngkẻan. Ningali aya kasempetan Si Odoy gancang hudang, blewer batu tẻh di balẻdogkeun kan tarangna Mang Ẻwok.

 

Pletak! Batu sagede peuruep tẻh nyamber tarangna mang Ẻwok anu keur balangah. “Tooobaat!” Mang Ẻwok ngagoak deui dina tarangna aya benjol sagedẻ endog soang. “Bangsat siah licik deuleu maẻn tẻnggor sagala!” Mang Ẻwok utuk geneng bari pakupis ngusapan tarang bari niupan mumuncangan.

 

“Hẻhẻhẻ tilu hiji mang hẻhẻhẻ ari gelut mah papinter – pinter kumaha wẻ carana mah hẻhẻhẻhẻ!” Si Odoy nembal bari ngajigrah, mamanas hatẻ musuhna. Atuh puguh wẻ mang Odoy tambah kapancing amarahna. Lamun seug beurang mah katempo beungeutna tambah burahay beureum huntuna kekerot nahan amarahna.

 

“Jadi siah di podaran ku aing!” Ceuk mang Ẻwok bari sẻrẻpẻt baẻ mesat bedog anu ngagaplek tina cangkẻngna. Kamamana tara lepas ti bedog Mang Ẻwok mah sabab tugasna jadi badẻga Dẻn Sarja “Ti tatadi gẻ lain rẻk maẻhan, sok atuh ulah ukur huntu, buktikeun mang hẻhẻhẻ!” Tẻmbal si Odoy bari cungar – cengir.

 

Mang Ẻwok ngajorẻlat  nyampeuk kahareupeun Si Odoy, bedogna ngolẻbat rẻk nigas beuheung Si Odoy. Tapi Si Odoy anu geus sayaga gancang ngalelepkeun sirahna ngagunakeun gerakan sẻro nyusup. Hiuk ploos! Bedog Mang Ẻwok ngahakan angin.

 

Si Odoy gancang ngirimkeun panimpugna peureupna ngabelesur ngarah kana iga burung Mang Ẻwok dina jurus ajul gedang.  Tapi mang Ẻwok sakali ieu mah rancingeus, Leungeun kẻnca di pakẻ nakis serangan si Odoy. Hiuk hiuk des! Dua pigeulang leungeun di adu. Si Odoy mundur sababaraha lẻngkah bari muringis ngusapan pigeulangna anu karasa nyanyautan.

 

Geus bisa kajudi yẻn adu kakuatan mah si Odoy tẻh pasti ẻlẻh. Sabab karasana ku si Odoy diadu pigeulang jeung Mang Ẻwok tẻh sarua jeung ngabentur patok beusi, teuas karasana. Mang ẻwok ayeuna mah nu nyẻrẻngẻh nempo si Odoy mundur tẻh manẻhna ngarasa di atas angin.

 

“Paragat nyawa sia ciaaat!” Mang Ewok narajang deui, Congo bedogna nyuruntul rẻk nurih dada musuhna. Si Odoy teu cicingeun gentak manẻhna jingkrak saterusna ngawangun jurus hap – hap pindah, jorẻlat clẻ Si Odoy pindah tempat ka gigireun mang Ẻwok.

 

Hiuk ! Sikuna ngaheumbat rẻk di pakẻ ngagedor carẻham lawanna. Tapi mang ẻwok sakilat ngarubah gerakana, bari ngadoyongkeun awakna pikeun miceun serangan lawan bedogna nyewuk tihandap rẻk ngabudal badilkeun beuteung Si Odoy.

 

Taya cara sẻjẻn pikeun si Odoy nyalametkeun beuteungna tina ancaman bedog nu jadi lawanna iwal ti ngagẻrẻntẻl ngajauhan ti mang Ẻwok. “Kadieu siah kalahkah kabur!” mang Ẻwok gegeroan ningali si Odoy ngajauhan.

 

“Kẻ sabar mang, amang mah mawa pakarang pan uing mah lẻmor kẻ uing rẻk nyiar pakarang heula hẻhẻhẻ.” Tẻmbal si Odoy bari culang cileng nẻangan nu bisa di pakẻ pakarang ku manẻhna. Kop si odoy nyokot potongan awi anu ngagolẻr sisi jalan panjangna paling gẻ satengah mẻter, kawasna mah sẻsa nu nyieun tuturus pikeun pepelakan kacang panjang.

 

“Sok mah lah maju deui hẻhẻhẻh.” Ceuk Si Odoy bari ngacungkeun awi nu dicekelna. Sikep jeung gaya si Odoy bangun nganggap ẻntẻng ka Mang Ẻwok. Atuh puguh mang Ẻwok tambah ngagidir napsuna. Kakarak harita manẻhna manggih lawan anu taya kasieun jeung bangun ngahina naker ka dirina.

 

“Kurang ajar hiaaat!” Mang Ẻwok miheulaan narajang deui Bedogna datang ti gigir maksudna mah rẻk nigas cangkẻng Si Odoy. Si Odoy gancang ngagorẻntẻl ka handap awi nu cekelna ngaheumbat rẻk di pakẻ ngabajẻg cẻcẻkolan mang Ẻwok. Orokaya mang Ẻwok geus surti, manẻhna gancang ngagajleng kaluhur bari terus ngaheumbatkeun bedogna rẻk narok sirah si Odoy.

 

Si Odoy rada ngalenyap nempo gurilapna bedog musuh nu katojo ku cahaya bulan anu keur moncorong nyaangan poẻkna peuting. Tapi gerakanna teu ẻlẻh gesit ku Mang Ẻwok, gancang manẻhna muterkeun awi nu di cekelna pikeun mapag bedog lawanna.

 

Bret bret ! Awi potong jadi tilu, tapi sirah si Odoy salamet sabab arah bedog jadi ngolẻwẻng jauh tina sirahna. Sewuk suku jẻbrag mang ẻwok ngajelepung rẻk ngajejek dada si Odoy. Tapi si Odoy teu cicingeun manẻhna ngadoyongkeun awakna ka kẻnca. Ploos tajongan mang Ẻwok ngahanca tempat kosong.

 

Lol suku mang Ẻwok nyantong hareupeun si Odoy. Teu miceun kasempetan Si Odoy gancang meupeuh mumuncangan suku Mang Ẻwok ku leungeun kẻncana. Hiuk pletak!  “Huaaaduuuh!” mang Ẻwok ngajẻrẻ sabab dua kali mumuncangannana kabeunangan ku Si Odoy. Mumuncanganna biru bari bareuh karasana nyerijeung linu kacida.

 

Si Odoy nyusul tepus ku tajongan sepak kuda beger Hiiuuk jedak! Kantong menyan Mang Ẻwok di sẻpak satarikna. “Aarrrrrrr tooobrraaat!” Mang ẻwok kocẻak dengẻk sorana leslesan bakat ku nahan kanyeri, Clik bedogna murag tina panyekelna. Dua leungeuna di pakẻ nungkup kantong mẻnyanna bari adug songkol. Bẻdog di pulung ku Si Odoy, tuluy si Odoy ngudaran beubeurna di pakẻ nalikung mang Ẻwok. 

 

Urang tunda heula si Odoy anu geus hasil meruhkeun Mang Ẻwok. Ayeuna urang nyaritakeun Hẻndi anu adu hareupan jeung Dẻn Sarja. Mimitina mah duanana saimbang sarua gesitna sarua pelitna Sapuluh jurus geus kaliwat duanana can aya nu kabeungangan ku panarajang lawanna.

 

Tapi sanggus  liwat ti dua puluh jurus, kakarak kaciri yẻn Hẻndi leuwih unggul, sabab beuki dieu gerakan Dẻn Sarja beuki gejed, serangana beuki kendur, napasna beuki ngahẻgak. Baju Den sarja geus jibrug baseuh ku kẻsang. Teu cara hẻndi nu kacirina masih seger buger kawas nu teu ngarasa capẻ.

 

Ieu tẻh ku sabab Hẻndi mah rutin latihan mẻh tiap sorẻ manẻhna  jeung si Odoy ngalatih jurus silat di pipir imah Hẻndi anu kawilang  rada lega. Teu cara Dẻn sarja sanajan di latih ku palatih anu mahir tapi kusabab jarang ngalatih jurusna  nya antukna teu boga katahanan pisik anu alus dina ngahareupan padungdung nu saenyana.

 

Sanajan tanagana geus leuseuh tapi Den Sarja napsuna masih ngagedur. Manẻhna maju bari ngadiuskeun peureupna dina ulin Cihẻrangan. Peureupna ngahiung bangbaraan ngarah kana puhu ceulina Hẻndi.

 

Hẻnda rikat ngelokeun sirahna bari maju salengkah, bareng jeung poosna serangan nu jadi lawan peureup katuhu Hẻndi ngageduk kana dada dẻn Sarja. Hiuk duk! “Heagh..! Dẻn Sarja ngahenggeu, Dadana nyesek. Keur kitu datang deui peureup Kẻncana hẻndi ninggang pisan nyayang kana carẻhamna Dẻn Sarja.

 

“Huaduuuh!” Dẻn Sarja ngowowong terus ngabangkieung  jarigjeug  jarigjeug bru labuh diuk dina lemah. Tapi dẻn Sarja maksakeun hudang bari terus masang kuda – kuda anyar. Wawanẻnna masih Gedẻ, ẻra lamun seug bobolẻh karak kabeunangan ku sakitu.

 

“Aing can ẻlẻh, tarima yeuh balesan aing Ciaaat!” Dẻn Sraja ngagajleng sahibas dada, Jurus dadali nyamber anak hayam di gunakeun. Suku katuhuna ngadius ngarah kana dada nu jadi musuh. Hẻndi teu cileureun Manẻhna ukur narik suku kẻncana ka ka tuhu bari ngadoyongkeun awakna ka katuhu 45 darajat.

 

Ploos tajongan Dẻn Sarja poos ngahanca angin. Lol awak Dẻn Sarja liwat gigireun Hẻndi gancang Hẻndi mapag ku ketigan leungeun katuhuna anu ngarah kana pingping  Dẻn Sarja. Hiuk Bek “Aduuuh! Dẻn Hẻndi ngagero, Awakna nyolondod ka hareup.

 

Keur kitu datang deui ketigan kan pundukna bari terus suku kẻncana di rengkas ku Hẻndi. Tumerapna ka Dẻn sarja luar biasa awakna ngajuralit ka hareup sirahna ti tutug kana taneuh garing . Juralit brug! “Heuk..!” ukur sakitu sora nu kaluar tina baham Dẻn Sarja.

 

Sabab saterusna mah sirahna lieur katurelengan terus ngusek teu inget dibumi alam. Dẻn sarja kapiuhan sapada harita.  Nempo kitu Si Odoy ngiringkeun Mang Ẻwok nu leungeunna di borogod ngadeukeutan ka Hẻndi.

 

“Kumaha Jang mun geus kieu rẻk di kumahakeun yeuh munding tẻh hẻhẻhẻ!” Tanya Si Odoy ngarẻken munding ka Mang Ẻwok. “Geus kang leupaskeun baẻ, da geus di warah ieuh.” Jawab Hẻndi titah ngaleupaskeun Mang Ẻwok ka si Odoy.

 

“Ih ulah atuh jang maranẻhna niatna rẻk ngarogahala urang malah mah si sarwok mah rẻk meuncit akang sagala rupa. Kẻ mun di leupaskeun atuh bakal boga kasempetan ngadodoho deui urang . Hadẻna mah urang sunatan deui wẻ si sẻrwok mah lah mẻh bẻak sakalian sugan kapok ari geus teu boga siih mah hẻhẻhẻ.” Ceuk Si Odoy kituna tẻ bari ngaragamang kana calana mang Ẻwok, siga enya wẻ rẻk nyunatan.

 

“Ngadẻngẻ kitu Mang Ẻwok sepa “Ampun Dẻn ampun, abdi neda ampun, moal deui deui abdi kumawantun deleka ka Adẻn duaan, ampun dẻn nẻda hirup abdi..”Ceuk mang Ẻwok bari nyuuh ka si Odoy. Teu sirikna ngiihan manẻh bakat ku sieun di sunatan ku si Odoy.

 

“Ku kuring di bẻrẻ ampun Mang, tapi ulah deui deui kalakuan kitu tẻh nya! Awas lamun mamang milampah deui kajahatan boh ka kuring duaan boh kanu lian, kuring moal mẻrẻ ampun deui!” Hẻndi nu ngajawab bari mencrong ka mang Ewok.

 

“Di ẻstokeun pisan Dẻn, abdi janji moal deui – deui.” Ceuk mang Ẻwok bari ngeluk tungkul teu wani neuteup ka Hẻndi. “Kang udaran tah beubeurna.” Ceuk Hẻndi nitah ngaleupaskeun beubeur nu ngaborogod Mang Ẻwok ka Si Odoy.

 

“Lah padahal mah sunatan wẻ heula jang, lumayan keur kenang – kenangan hẻhẻhẻ.” Tapi kituna tẻh Si Odoy bari ngalaan beubeurna nu di pakẻ nalian leungeun Mang Ẻwok. “Tuh bawa dunungan sorangan geura balik!” Ceuk Hẻndi bari nunjuk ka Dẻn sarja anu masih ngagoler teu usik malik.

 

“Duh maot heunteu dunungan abdi tẻh Dẻn, Cilaka mun seug tiwas mah bisa – bisa abdi anu bakal katempuhan ku Sepuhna.”

“Henteu mang ukur kapiuhan, tuh ambekanna gẻ masih aya sakeudeung deui gẻ ẻling. Hayu kang urang balik geus peuting yeuh!” Hẻndi ngajak balik ka si Odoy.

 

“Nya hayu atuh, Mang bedog mah di penta nya ku kuring nya lumayan keur narokan suluh.” Ceuk Si odoy bari namprak mẻnta sarangka bedog ka mang ẻwok. “Mangga mangga Dẻn.” Mang ẻwok ngudaran sarangga bedog  tina cangkẻngna tuluy di bikeun ka si Odoy. Sanggeus nampanan sarangka bedog mah si Odoy jeung Hẻndi ting lalẻos ninggalkeun ẻta patempatan. 

Dongeng MP3/MP4 klik di handap