Hulu Iblis Nyi Sukesih Bagian 9

 

#Hulu Iblis Nyi Sukẻsih

Bagian ka 9

Karangan Ki Dagar

 Urang tunda heula ngeunaan kahirupan Nyi Sukẻsih pikeun sawatara waktu. Ayeuna urang nyaritakeun di hiji karajaan siluman jurig hulu nu aya di punclut gunung Guntur. Ẻta karajaan siluman tẻh dirajaan ku hiji raja anu katelahna Prabu Denta Wisẻsa.

 

Prabu Denta Wisẻsa nuju calik dina korsi gilang kancana. Di hareupeunnana aya saurang hulu balang  geus aki – aki anu keur meneko sila nunggu parẻntah raja. “Huahahahahahhaha...Hulu balang juru harẻwos Ki Gulutuk cengir, Kaula ngahaja ngangkir anjeun kadieu, kusabab aya hiji hal anu kacida pentingna anu kudu di sawalakeun jeung anjeun salaku juru harẻwos karajaan.”

 

Cedok Ki Gulutuk Cengir nyembah tilu kali saacan cumarita. “Sumuhun dawuh kanjeng prabu, mangga dugikeun baẻ, bilih kanjeng prabu aya kapalay, bilih palay nambih selir, atanapi palay jahẻ mangga abdi siap ngalaksanakeun sadaya parẻntah ti kanjeng prabu.”

 

“Huahahahhahahhaha.....Lain , lain, lain hayang nu kitu kaula mah, da geus boga saratus selir. Kaula mah keur susah keur boga kabingung Paman Hulu balang. “

“Gaduh kabingung? Bingung kunaon pangersa? Mangga dugikeun baẻ ?”

“Ki Gulutuk, Kabingung kaula tẻh kusabab ti taun kataun anu muja, atawa muhit ka bangsa urang tẻh beuki dieu beuki ngurangan, malah mah geus dua taun teu aya saurang gẻ bangsa manusa anu datang ka gunung Guntur pikeun mẻnta pitulung ti bangsa urang.”

 

“Apan biasana mah mani merul nu datang tẻh, euh rupa – rupa kahayangna aya nu hayang naẻk pangkat. Aya nu hayang meunang jodo, aya nu hayang jadi bupati, tapi lolobana mah nu hayang beunghar bari teu capẻ.”

 

“Tapi ayeuna mani rẻhẻ, teu aya nu sẻba hiji – hiji acan, lamun kaya kieu carana, bisa – bisa karajaan urang tẻh bakal bangkrut paman hulu balang.”

 

“Eu eu eu, perkawis ẻta anu janten kabingung kanjeng Prabu tẻh. Memang saparantosna Aki Sakri maot tilu taun kalangkung, dugi ka ayeuna teu acan aya gentosna kuncen pamujaan urang tẻh kanjeng prabu.”

 

“Janten teu acan aya juru iklan ogẻ juru panyambung urang sareng bangsa manusa. Margi aki Sakri mah teu gaduh turunan, teu gaduh putra, janten teu tiasa nurunkeun atanapi ngawariskeun tugasna salaku juru kunci atanapi kuncẻn, kitu sayaktosna mah kanjeng Prabu.”

 

“Heu heu heu, ẻta atuh da Aki Sakri mah makẻ gering rorombẻheun sagala jadi wẻ maot. Jadi nyusahkeun urang kabẻhan.”

“Sanẻs kaulanun sanẻs ku rorombẻheun maotna aki Sakri mah, mẻmang ẻta ogẻ tos lami anjeunna kaserang rorombẻheun sareng hapuran. Tapi maotna mah ku alatan kaserang  aids.” Ceuk Ki Gulutuk cengir bari pepeta.

 

“Kadaharan naon ari aids tẻh paman hulu balang? Naha kawas misro atawa siga comro, naha amis atawa gurih?”

“Sanẻs sanẻs kadaharan aids mah kanjeng prabu. Aids mah panyawat kelamin sapertos raja singa, mung langkung ganas aids mah sareng teu aya obatna kanjeng prabu.”

 

“Kutan panyakit kelamin, apanan si aki Sakri mah teu boga pamajikan, jeung tara jajan apem paman hulu balang. Naha bisa kaserang ku panyakit samodẻl kitu?”

“Sumuhun teu gaduh istri ogẻ tara jajan apem. Tapi tiap randa atawa awẻwẻ anu rada bahẻnol anu namu ka aki Sakri sok di opi ẻta tẻh ku aki sakri kanjeng prabu, sok di paksa ulin gatrik, ceunah mah ẻta tẻh syarat pikeun ngahontal cita citana.”

 

“Waduuuh kutaaan kitu si aki Sakri tẻh, pantesan atuh ari kitu mah. Kumaha atuh seterusna paman hulu balang? Naha aya cara pikeun ngaronjatkeun deui subcriber atawa follower karajaan urang tẻh. Apan bangsa urang mah kudu saloba lobana nyiar balad pikeun bawaeun kanaraka. Terusna apanan butuh budak, butuh pagawẻ kasar ti bangsa manusa anu muhit ka urang, sanggeus ẻta manusa maot apan balikna ka dieu. Tuh di pawon gẻ aya nu jadi tukang nyangu, aya nu purah ngeureutan daging jeung sajabana – jeung sajabana.”

 

Ki Gulutuk cengir ngahulung sakedapan, Ki Gulutuk cengir muter uteukna, nyiar akal pikeun nedunan pamẻnta prabu Denta Wisẻsa.

Teu lila cedok Ki Gulutuk cengir nyembah tuluy pok nyarita “Abdi badẻ narẻkah kanjeng prabu, abdi badẻ turun ka pilemburan di sabudeureun wewengkon gunung guntur kanggẻ milarian bangsa manusa anu nuju gaduh karerepet, anu seueur kabingung, ogẻ anu nuju susah seueur masalah.”

 

“Kin ku abdi badẻ di goda supados biluk ka urang, supados janten follower karajaan jurig hulu hẻhẻhẻ.”

 

“Hadẻ - hadẻ pisan ari paman hulu balang daẻk turun gunung deui mah. Sok geura laksanakeun, Sing hasil pamaksudan huahahahahha.” Prabu Denta Wisẻsa ngagakfak seuri. Bungah kusabab geus aya bongbolongan pikeun ngubaran kabingungna.

 

“Unjuk sumangga kaulanun, Ki Gulutuk cengir amit mundur badẻ mancẻn tugas.” Cedok ki gulutuk cengir nyembah tuluy ngised mundur lalaunan, Sanggeus deukeut kana lawang karaton manẻhna hudang tuluy leumpang kaluar ti karaton.

 

Ki Gulutuk cengir leumpang nuju ka alun alun karajaan. Geus tepi ka alun – alun manẻhna kunyam kunyem mapatkeun ajianna. Gelebug angin gedẻ datang nyẻor ka arah Ki gulutuk cengir. Ki Gulutuk cengir ngagayuh angin, manẻhna hiber tumpak angin.

 

Ki gulutuk cengir kumalayang di gegana wiyati, sakedeng ngapungna ngabelesat ka luhur sakeudeung nyirorot turun ngadeukeutan ka pilemburan manusa.

 

Kocapkeun di lembur Citiis. Peuting mani jempling, ukur kadẻngẻ sora cihcir jeung bebencẻ. Ti hiji gardu ronda kadẻngẻ kohkol di takol sakali tandaning wanci geus liwat ti tengah peuting. Di gardu aya limaan anu keur ngaronda.

 

Nu kabagian Ronda harita tẻh nyaẻta Juhro, Samin, Dasep, Mang Ajo, jeung Pa Rt. Biasa maranẻhna kabagian ronda tẻh matuh malam juma’ah. “Mani sarepi kieu euy, caba tiris deui, coba kadieukeun termos tẻh urang ninyuh cikopi Min!” Ceuk mang Ajo ka Samin, anu kabeneran diukna di pojok deukeut kana termos.

 

Ceg Samin kana termos terus di asongkeun ka mang Ajo. “Sakalian tinyuhkeun hiji keur kuring mang!” ceuk pa Rt tayohna mah kabita hayang ngopi. “Hẻhẻ kuring gẻ hiji mang!” Juhro pipilueun. “Ninyuh wẻ sorangan Juh, mani hayang di tiyuhkeun sagala.” Mang Ajo mureleng.

 

“Pan ceuk Pa Ustad gẻ mun nyieun amal ulah kagok terus bari kudu jeung iklas mang hẻhẻ.” Tẻmbal Juhro.  Mang ajo ẻlẻh dẻẻt manẻhna ninyuh cikopi tilu gelas tuluy song di asongkeun ka Pa Rt sarta Juhro.

 

Samggeus bẻrẻs ngaropi, “Geura nguriling atuh sawarẻh geus liwat tengah peuting yeuh!” ceuk Rt bari ngabagi teuteup ka Juhro jeung Mang Ajo. “Siap Pa Rt laksanakan. Hayu Juh urang nguriling!” ceuk mang Ajo ngajak Juhro.

 

“Uing mah rada muriang ieu tẻh, uing mah maturan pa Rt wẻ ah jaga gardu, ajak si Samin wẻ jeung Dasẻp mang!” tẻmbal Juhro bari ngaharumkeun sarungna ka sirahna. “Ah dasar pamalesan, hayu min, Sẻp, bawa kohkolna tuh!”

 

Dasẻp jeung Samin ngaruniang hudang, gap kana kohkol hiji sẻwang terus ngiclik nuturkeun Mang Ajo nu leumpang tiheula. “Nguriling kamana urang tẻh mang?” Tanya Samin “Urang ka kalẻr wẻ terus muter ka wẻtan.” Jawab mang Ajo bari tonggoy leumpang sẻnterna di corotkeun ka ditu kadieu mariksa kaayaan.

 

Dina kaayaan kitu Dasẻp nu leumpang pangtukangna ngabetot sarung Samin. “Aya naon Sẻp?” Samin ngarandeg tuluy malik ka tukang. “Aa .. aa.. aaya nu... nu...nu...nga...nga..ngayabag  ti luhur ka palebah ke ke kebon mang Komar.” Jawab Dasẻp nyaritana memang rada hẻsẻ bawaan ti budak.

 

“Belah mana sẻp?” Mang Ajo milu nanya “Be..be..lah dit..ditu mang!” Jawab Dasẻp curukna ngacir ka umplukan tangkal kalapa nu aya di kebona mang Komar. “Hayu urang pariksa, saha nu nyaho bangsat atawa jalma jahat.” Ceuk Mang Ajo bari nyorotkeun senterna ka arah kebon. Tapi cahaya senter tẻh teu nepi da kebon Mang Ajo rada jauh jarakna.

 

“Ih kumaha mun jurig mang, tadi ceuk Dasẻp ti luhur ceunah datangna, maenya bangsat datang ti luhur?” Samin rada ngarego da puguh manẻhna mah borangan. “Min, apanan urang tẻh keur tugas ronda, naon hal anu sakirana nyurigakeun urang wajib mariksa, hayu tuturkeun amang!” Ceuk mang Ajo terus miheulaan leumpang.

 

Samin jeung dasẻp teu bisa majar kumaha, maranẻhna antukna ngiclik nuturkeun mang Ajo. Srog nu tiluan tepi ka sisi kebon Mang Komar. Ngadadak angin nyeor tarik teu pupuguh, cungungung sora anjing babaung mani ramẻ patẻmbalan. - Hanca

Dongeng MP3/MP4 klik di handap